ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ

Ταξιδεύοντας κανείς στα ελληνικά πελάγη, μπορεί να συναντήσει δελφίνια! Εγώ δεν ήμουν από αυτούς τους τυχερούς αλλά η φίλη μου, Δήμητρα μου είπε ότι κάποια στιγμή έτυχε να δει μερικά δελφίνια που έπαιζαν με το νερό, όπως συνηθίζουν, κοντά στην παραλία του Αμβρακικού. Τα δελφίνια είναι ίσως το πιο θαυμαστό από τα θαλάσσια θηλαστικά. Ένα δελφίνι μπορεί να πηδήσει μέχρι και τρία μέτρα έξω από το νερό ενώ στο μέτωπό τους βρίσκεται ένα σύστημα ηχοεντοπισμού, ένα είδος σόναρ, με τη βοήθεια του οποίου προσανατολίζονται, εντοπίζουν την τροφή και επικοινωνούν μεταξύ τους με σφυρίγματα. Τα δελφίνια φαίνεται να έχουν αναπτύξει ένα είδος επικοινωνίας, το οποίο οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να αποκωδικοποιήσουν. Οι πρόγονοι των σημερινών δελφινιών εμφανίστηκαν πριν από 65.000.000 χρόνια και οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ήταν χερσαία θηλαστικά που με την πάροδο του χρόνου προσαρμόστηκαν στο υγρό στοιχείο και έγιναν αμφίβια, προτού εξελιχθούν σε θαλάσσια θηλαστικά. Αναπνέουν με πνεύμονες και διατηρούν, όπως ο άνθρωπος, σταθερή τη θερμοκρασία του σώματός τους ανεξάρτητα από αυτήν του περιβάλλοντος. Καλύπτονται από ένα παχύ στρώμα λίπους, το οποίο προσφέρει μόνωση και βοηθά στην κολύμβηση. Τα θωρακικά πτερύγια βοηθούν επίσης στην κολύμβηση, το ουραίο χρησιμοποιείται για ώθηση, ενώ το ραχιαίο προσφέρει ισορροπία μέσα στο νερό. Στις ελληνικές θάλασσες απαντώνται εννέα είδη δελφινιών από ένα σύνολο τριάντα δύο ειδών που παρατηρούνται παγκοσμίως. Από αυτά τα πιο συνηθισμένα είναι τέσσερα: το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το ζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba), το κοινό (Delphinus delphis), και με μικρότερη παρουσία το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus). Πολύ πιο σπάνια συναντώνται το Μαυροδέλφινο, η Ψευδοόρκα, η Όρκα το Στενόρυγχο δελφίνι και η μικρή Φώκαινα. Τα δελφίνια όμως είναι ένα από τα απειλούμενα είδη. Οι φυσικοί εχθροί των δελφινιών είναι ελάχιστοι. Ο κύριος εχθρός κι εδώ είναι ο άνθρωπος και οι δραστηριότητες του (Η θαλάσσια ρύπανση, η τυχαία σύλληψή τους σε αλιευτικά εργαλεία, η υπεραλίευση, η υποβάθμιση της παράκτιας ζώνης και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και η σκόπιμη σύλληψή τους). Στην περιοχή του Ιονίου πελάγους και ανάμεσα στα ελληνικά νησιά και στην Ιταλία, υπήρχε ανέκαθεν πληθυσμός ενός είδους δελφινιών που ονομάζεται Delphinus delphis αλλά στις μέρες μας έχουν απομείνει μόνο 17. Τα δελφίvια της Μεσoγείoυ, λοιπόν, απειλούνται και πρέπει vα ληφθoύv µέτρα άµεσα. Πέρα από τηv πρoστασία τωv δελφιvιώv όµως, oι χώρες της Μεσoγείoυ πρέπει vα σταµατήσoυv τηv αvεξέλεγκτη και εvτατική αλιεία, τη χρήση καταστρoφικώv αλιευτικώv εργαλείωv και τηv απόρριψη τoξικώv oυσιώv στo θαλάσσιo περιβάλλov. Η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος είvαι η µόvη εγγύηση για τηv προστασία των δελφινιών. ΠΗΓΕΣ: www.wikipedia.org, www.wwf.gr http://www.greenpeace.com/

ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΕΣΙΣΙΑΝ